Labirynt Fauna
Na granicy wyobraźni i rzeczywistości
Labirynt Fauna to hiszpański film w reżyserii Guillerma del Toro z 2006 r. Został okrzyknięty najlepszą produkcją roku. Zdobył trzy Oscary.
Akcja rozgrywa się w 1944 r. w Hiszpanii w czasie wojny domowej. Mała Ofelia przyjeżdża wraz z ciężarną matką do domku swego ojczyma, kapitana wojsk frankijskich Vidala na prowincji. Obozujący z nim jego żołnierze mają za zadanie wymordować partyzantów, ukrywającą się w okolicznych lasach. Dziewczynka nie potrafi zrozumieć okrucieństwa, którego jest świadkiem. Dlatego ucieka w świat fantazji, baśniowych istot i zdarzeń. Nie jest ona jednak w stanie zmienić rzeczywistości pełnej nienawiści, smutku i bezwzględności.
Pomimo obecności baśniowych istot, film z pewnością nie jest adresowany do młodszych widzów. Zawiera wiele drastycznych scen. Ukłon należy się aktorom, którzy doskonale poradzili sobie ze swoimi rolami. Muzyka także stanowią ogromną zaletę. Dzięki niej uzyskano wyrazistość emocji. Mistrzowskie przedstawienie brutalnej oraz niezwykle realnej opowieści z historii Hiszpanii połączone z niebywałą fantazją małej Ofelii, tworzy oryginalną, rzadko spotykaną na ekranach pełnię wizji reżysera. Przeplatające się ze sobą postaci obu walczących obozów z wytworami wyobraźni dziewczynki wymagają od widza ciągłego balansowania między światami wyobraźni i ponurej rzeczywistości. Dostrzegamy wiele różnych postaw prezentowanych przez bohaterów znajdujących się w obliczu zła i agresji, lecz trudno kogokolwiek tu oceniać.
Bez wątpienia Labirynt Fauna należy ocenić jako dzieło wybitne. Wywołuje emocje, a po obejrzeniu nie można pozostać wobec niego obojętnym. Polecam go wszystkim, którzy gustują w filmach wymagających od widza zaangażowania. Nie jest łatwy w odbiorze, ale warto się z nim zmierzyć.
K. Duc
